ไม่มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดซึ่งพระเจ้าทรงกระทำไม่ได้

ลก.๑:๓๗

เพราะว่าไม่มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดซึ่งพระเจ้าทรงกระทำไม่ได้

          ความไว้วางใจ หมายถึง การเต็มใจยินยอมหรือเชื่อมั่นของ ผู้ที่ไว้วางใจ ต่อ ผู้ที่ได้รับความไว้วางใจ

ในลักษณะความสัมพันธ์ที่จะดำเนินต่อไปในการที่จะให้ผู้ที่ได้รับความเชื่อถือไว้วางใจได้กระทำทุกวิถีทาง

ในการปกป้องผลประโยชน์และไม่เอารัดเอาเปรียบผู้ที่ไว้วางใจซึ่งไม่สามารถทำเองได้

          ลก.๘:๕-๘,๑๐,๑๓ เมื่อพระเยซูเสด็จเข้าไปในเมืองคาเปอรนาอุม มีนายร้อยคนหนึ่งมาอ้อนวอนพระองค์ว่า "พระองค์เจ้าข้า บ่าวของข้าพระองค์เป็นง่อยอยู่ที่บ้านทนทุกข์เวทนามาก" พระเยซูจึงตรัส

กับเขาว่า "เราจะไปรักษาเขาให้หาย" นายร้อยผู้นั้นทูลพระองค์ว่า "พระองค์เจ้าข้า ข้าพระองค์เป็นคน

ไม่สมควรที่จะรับเสด็จพระองค์เข้าใต้ชายคาของข้าพระองค์ ขอพระองค์ตรัสเท่านั้น บ่าวของข้าพระองค์

ก็จะหายโรค ครั้นพระเยซูทรงได้ยินดังนั้นก็ประหลาดพระทัยนัก ตรัสกับบรรดาคนที่ตามพระองค์ว่า "เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า เราไม่เคยพบศรัทธาที่ไหนมากเท่านี้แม้ในอิสราเอล แล้วพระเยซูจึงตรัสกับนายร้อยว่า "จงกลับบ้านเถิด ท่านมีศรัทธาแล้ว จงได้ผลตามศรัทธานั้น" ในทันใดนั้นเองบ่าวของเขา

ก็หายเป็นปกติ

          นายร้อย(ผู้ที่ไว้วางใจ) มีความเชื่อและวางใจต่อ องค์พระเยซูคริสต์ (ผู้ที่ได้รับความไว้วางใจ) เป็นอย่างมาก การอัศจรรย์ก็เกิดขึ้นกับบ่าวของเขา คือหายจากอาการเป็นง่อยโดยที่องค์พระเยซูคริสต์ไม่ต้องเดินทางไปรักษา เหตุเป็นเช่นนี้ก็ เพราะว่า “ไม่มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดซึ่งพระเจ้าทรงกระทำไม่ได้” (ลก.๑:๓๗)

****************************

ความตรงไปตรงมา

มธ.๒๔:๔๖

เมื่อนายมาพบเขากระทำอยู่อย่างนั้น ทาสผู้นั้นก็จะเป็นสุข

ชีวิตของมนุษย์นี้ จะยืนนานเกิน ๑๐๐ ปี ก็ไม่มาก ทั้งยังเหลืออยู่ไม่ถึง ๑๐๐ ปี อีกด้วย คนไม่ได้อายุยืนเพราะเงินทอง จะทำทุกวิถีทางแม้ที่ชั่วช้าโหดร้ายเพื่อให้ได้มาซึ่งเงินทองทำไมเล่า ในเมื่อชีวิตดับสลายแล้ว ทุกสิ่งที่ชีวิตเคยครอง ก็ต้องสูญสลายพลัดพรากจากไป องค์พระผู้เป็นเจ้าเรียกร้องความ    สัตย์ซื่อ ความจริงใจ ความตรงไปตรงมา ความน่าไว้วางใจ ความภักดี ความเป็นธรรม และความบริสุทธิ์ใจต่อพระองค์ เยี่ยงบ่าวที่

ภัคดีกับนาย หรือลูกน้องภัคดีกับเจ้านาย พระคำ มธ.๒๔:๔๕-๕๑ "ใครเป็นทาสสัตย์ซื่อและฉลาด ที่นายได้ตั้งไว้เหนือพวกบ่าวทาสสำหรับแจกอาหารตามเวลา เมื่อนายมาพบเขากระทำอยู่อย่างนั้น ทาสผู้นั้นก็จะเป็นสุขเราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า นายจะตั้งเขาไว้ให้ดูแลบรรดาข้าวของของท่าน แต่ถ้าทาสนั้นชั่วและคิดในใจว่า "นายของข้ามาช้า" แล้วจะตั้งต้นโบยตีเพื่อนทาสและกินดื่มอยู่กับเพื่อนขี้เมา นายของทาสผู้นั้น จะมาในวันที่เขาไม่คิดในโมงที่เขาไม่รู้ และจะทำโทษเขาถึงสาหัส ทั้งจะขับไล่ให้เขาไปอยู่ในที่ของพวกคนหน้าซื่อใจคด ซึ่งที่นั่นจะมีแต่การร้องไห้ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน องค์พระเยซูคริสต์ให้ทางเลือกสองทางสำหรับพี่น้อง ทางเลือกแรก ผู้รับใช้ที่ดูแลกิจการงานของนายตนเองอย่างฉลาด และรอคอยการกลับมาของนายซึ่งเป็นเวลาอีกไม่นาน  อีกทางเลือก ผู้รับใช้ก็ใช้สิทธิ์อย่างเต็มที่ในช่วงนายไม่อยู่ ใช้ในทางผิดอย่างโง่เขลา โดยคิดว่าอีกนานกว่านายจะกลับมา หลังจากที่นายกลับมา ผู้รับใช้คนแรกได้รับรางวัลก้อนโต สำหรับผู้รับใช้อีกคนถูกขับไล่ทำให้เขาทุกข์ใจเป็นอันมาก ดังนั้นการเป็น   ผู้รับใช้ขององค์พระผู้เป็นเจ้าที่ดีต้องเฝ้าระวัง และเตรียมพร้อมสำหรับการเสด็จมาของพระองค์เสมอ “..... เพราะในโมงที่ท่านไม่คิดไม่ฝันนั้น บุตรมนุษย์จะเสด็จมา” (มธ.๒๔:๔๔)

**********************

“ปราชญ์” สำหรับชีวิตเยาวชน

“ปราชญ์” เรียกได้อีกหลายชื่อ เช่น ปราชญ์ชาวบ้าน นักคิดท้องถิ่น หรือครูภูมิปัญญา 

แล้วแต่จะเรียกกัน ปราชญ์จะมีมากมายในหลายด้านแล้วแต่งานที่ปฏิบัติจนบังเกิดผลดีต่อชุมชนและสังคม คุณสมบัติของผู้ที่เป็นปราชญ์ คือ คนเหล่านี้มีความยุติธรรม มีความเป็นธรรม   มีความรัก มีความเมตตา อยากช่วยคนโดยลงมือกระทำจริงๆ คิดทำสรุปประสบการณ์เป็นบทเรียนนำมาเป็นความรู้ให้คนอื่นๆ ซึ่งจะพบเห็นได้อย่างชัดเจน มีทั้งหลักความรู้ และหลักการปฏิบัติตามแนวทางวิถีชีวิตของพวกเขา การกระทำสิ่งเหล่านี้ก็ด้วยเกิดจากความรัก ที่มีแรงบันดาลใจจะ

แบ่งปันแก่ผู้อื่น

          “คนโง่” อาจเป็นคนโง่ในทุกเรื่องคือ   คนที่ขี้เกียจไม่เอาการเอางานและความรู้ เห็นผิดเป็นชอบ ไม่พัฒนาตนเองให้ดีขึ้นตามวัยตามฐานะ แล้วโทษผู้อื่นหรือตนเองเกินควรขนเป็นนิสัยทั้งกระทำและพูดขาดความยั้งคิด ก่อความเสียหายกับตนเองและผู้อื่นอยู่เนื่องๆ หรืออาจเป็นคนโง่ในบางเรื่องคือ ไม่เข้าใจหรือทำไม่ถูกต้องในบางเรื่อง อาจจะเป็นเรื่องการเรื่องงาน หรือไม่ถูกกาละเทสะ ดังนั้นทุกคนก็มีโอกาสที่จะพลาดได้ถ้าขาดการพิจารณาอย่างรอบคอบ

          องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสเตือนผ่านเหตุการณ์ใน 1พก.12:1-18 พอสรุปได้ว่า พระราชาเรโหโบอัมราชบุตรของกษัตริย์โซโลมอนเมื่อเขาขึ้นเป็นกษัตริย์แห่งอิสราเอล เขาควรกระทำตามคำแนะนำของเหล่าผู้เฒ่าผู้อาวุโสซึ่งเต็มไปด้วยประสบการณ์ ในการบริหารจัดการบ้านเมือง แต่แทนที่จะกระทำเช่นนั้น เขากลับทำตามคำแนะนำอันโง่เขลาของเพื่อนหนุ่มๆ ที่เติบโตมาด้วยกัน ผลก็คือ ประชาชนส่วนใหญ่ในอาณาจักรไม่สนับสนุนการเป็นกษัตริย์ของเขาอีกต่อไป

          เยาวชนมักทำตามคำแนะนำของเพื่อนๆ รุ่นราวคราวเดียวกัน แต่จงระวัง คำแนะนำอาจฟังดูดี แต่อาจไม่เป็นประโยชน์เลย อาจทำให้ได้รับความเสียหายด้วยซ้ำ เนื่องจากขาดประสบการณ์อย่างที่ผู้ใหญ่มี ดังนั้นจึงไม่ได้คิดว่าการตัดสินใจที่ทำในตอนนี้ อาจส่งผลทำให้เกิดความเสียหายในอนาคตก็เป็นได้ อย่าเลียนแบบ         พระราชาเรโหโบอัม ขอให้สงบใจอธิษฐานขอการทรงนำจากองค์พระผู้เป็นเจ้า ปรึกษาพูคคุยขอคำแนะนำจากพ่อแม่ ทำตามคำแนะนำของท่าน และเรียนรู้จากสติปัญญาของท่าน เพราะท่านทั้งสองเป็น “ปราชญ์” สำหรับชีวิตของพวกเราเสมอ

*****************************

ฝึกหัดอบรม...รู้จักผิดชอบชั่วดี

ฮบ. 5:14      

อาหารแข็งเป็นอาหารสำหรับผู้ใหญ่ สำหรับผู้ที่ได้รับการฝึกหัดอบรมให้สามารถรู้จักผิดชอบชั่วดีแล้ว

การตัดสินใจ เป็นกระบวนการเลือก ทางเลือกใดทางเลือกหนึ่ง จากหลาย ๆ ทางเลือกที่ได้พิจารณา หรือประเมินอย่างดีแล้วว่า เป็นทางที่ดีที่สุดสำหรับชีวิต การตัดสินใจเป็นสิ่งสำคัญที่ควบคู่ไปกับ     การดำเนินชีวิตเสมอ ดังนั้นการเรียนรู้ที่จะตัดสินใจได้อย่างฉลาดสุขุม และทำตามที่เราได้ตัดสินใจนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับพี่น้อง ที่เพิ่งรับบัพติสมา หรือเพิ่งดำเนินชีวิตติดตาม      องค์พระเยซูคริสต์ แต่ว่า   พวกเขาสามารถที่จะก้าวหน้าต่อไปได้อย่างมั่นคงได้ พระคำเปรียบพวกเขาเป็นเช่น “ทารก” 1 ปต. 2:2 เช่นเดียว  กับทารกแรกเกิด จงปรารถนาน้ำนมฝ่ายวิญญาณอันบริสุทธิ์     เพื่อโดยน้ำนมนั้น จะทำให้ท่านทั้งหลายเจริญขึ้นสู่ ความรอด

“น้ำนมฝ่ายวิญญาณ” เป็นภาพเปรียบที่ถูกใช้ เพื่อหมายถึงพระคำของพระเจ้า เป็นสิ่งที่อุดมด้วยสารอาหาร เป็นสิ่งที่มีไว้สำหรับเด็กโดยเฉพาะ “บริสุทธิ์” ไม่เจือปนสิ่งใดๆ เพราะเป็นน้ำนม ฝ่ายวิญญาณ     สดด. 19:8 ข้อบังคับของพระเจ้านั้นถูกต้อง กระทำให้จิตใจเปรมปรีดิ์ พระบัญญัติของพระเจ้านั้นบริสุทธิ์ กระทำให้ดวงตากระจ่างแจ้ง  “น้ำนมฝ่ายวิญญาณอันบริสุทธิ์” ก็คือส่วนของพระวจนะที่เข้าใจง่ายที่สุดนั้นเอง   ดังนั้นพี่น้องที่เพิ่งรับบัพติสมา หรือเพิ่งดำเนินชีวิตติดตามองค์พระเยซูคริสต์     ก็เป็นเหมือนเด็กเล็กๆ ที่กำลังหัดเดิน เด็กน้อยเรียนรู้ที่จะเดินได้ด้วยการก้าวสั้น ๆ และทำอย่างนี้ไป เรื่อย ๆ หากพวกเขาเรียนรู้ที่จะตัดสินใจอย่างฉลาดสุขุม ก็ต้องกระทำคล้าย ๆ กับเด็กน้อยนี้เช่นกัน

“ฝึกหัดอบรม...รู้จักผิดชอบชั่วดี” ด้วยวิธีนี้พี่น้องเติบโตเป็นผู้ใหญ่ นั้นคือคนที่ “ได้ฝึกใช้วิจารณญาณเพื่อจะแยกออกว่าอะไรถูกอะไรผิด” คำว่า “ฝึกหัดอบรม” ในที่นี้แสดงว่าเราจำเป็นต้องพยายามอย่างต่อเนื่องสม่ำเสมอ สำหรับพี่น้องใหม่ต้องพยายามเรียนรู้พระคำ เพื่อจะตัดสินใจในชีวิต   ได้อย่างฉลาดสุขุม รอบคอบอยู่เสมอ

*****************************

จงเตือนสติกันและกัน

ฮบ 3:13

ท่านจงเตือนสติกันและกันทุกวัน ตลอดเวลาที่เรียกว่า "วันนี้"

เพื่อว่าจะไม่มีผู้ใดในพวกท่าน มีใจแข็งกระด้างไป              เพราะเล่ห์กลของบาป

คนเลี้ยงแกะ และแกะจะต้องใช้ชีวิตใกล้ชิดกัน ด้วยว่าตามหุบเขาเต็มไปด้วยอันตราย โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากสัตว์ร้ายที่คอย   จะจู่โจมจับแกะกินเป็นอาหาร คนเลี้ยงแกะจึงต้องมีอาวุธติดตัวไว้บ้าง เช่นมีด ไม้ตะบอง ฯลฯ คอยป้องกันตัวและฝูงแกะของตน คนเลี้ยงแกะที่ดีจะรีบช่วยเหลือแกะที่บาดเจ็บหรือป่วยทันที คล้ายผู้นำต้องรีบช่วยคนที่กำลังเดือดร้อนหรือคนที่จำเป็นต้องได้รับคำแนะนำหรือการหนุนใจ ผู้ที่ประสบปัญหาไม่ว่าทางกายหรือทางจิตใจ อาจจำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือ แต่สิ่งที่พวกเขาจำเป็นต้องได้รับเป็นพิเศษ คือ

การหนุนใจ การปลอบโยน การเตือนสติ และคำแนะนำ จากข้อพระคัมภีร์ เพราะว่า "พระคัมภีร์ ทุกตอนได้รับการดลใจจากพระเจ้า และ เป็นประโยชน์ใน การสอน การตักเตือนว่ากล่าว การปรับปรุงแก้ไขคนให้ดี และการอบรมในทางธรรม เพื่อคนของพระเจ้าจะพรักพร้อมที่จะกระทำการดีทุกอย่าง"    (2 ทธ.3:16-17)   พระคำบอกเราถึงประโยชน์ของพระคัมภีร์ 4 ด้านด้วยกัน คือในการสอน การตักเตือน การแก้ไข และการฝึกอบรมชีวิต ผู้นำช่วยทุกคนใน คริสตจักรได้ด้วยการเยี่ยมเยือนหนุนใจ  

ซึ่งพันธกิจอย่างนี้ ต้องพยายามเข้าใจปัญหาที่พี่น้องต้องรับมือ หนุนใจ ให้กำลังใจ และเตือนสติพวกเขาโดยใช้ข้อพระคัมภีร์ ถ้าผู้นำรีบช่วยพี่น้องตามความจำเป็น ของแต่ละคนก็อาจช่วยให้หลีกเลี่ยง ปัญหาร้ายแรงหลายอย่างในชีวิตของพวกเขาได้

*****************************