รม.๑๕:๗
ฉะนั้นจงยอมรับซึ่งกันและกันเหมือนที่
พระคริสต์ทรงยอมรับท่าน
เพื่อจะนำการสรรเสริญมาถวายแด่พระเจ้า
ความภาคภูมิใจคือ
ความรู้สึกที่บุคคลมีต่อตนเองในทางที่ดี มีความเคารพและยอมรับตนเองว่ามีความสำคัญ มีความสามารถ และใช้ความสามารถที่มีอยู่กระทำสิ่งต่างๆให้ประสบความสำเร็จได้ตามเป้าหมาย
ยอมรับนับถือตนเอง และมีความเชื่อมั่นในตนเอง สังคมมักจะนำเสนอภาพคนที่มีความภาคภูมิใจ
และมีความเชื่อมั่นในตนเองสูง ว่าเป็นผู้ที่พึงเป็นแบบอย่างแก่คนอื่นๆ จนบางครั้งทำให้กลายเป็นความหยิ่งในศักดิ์ศรีของตนเองมากเกินควร
ความภาคภูมิใจเช่นนี้ทำให้มีความรู้สึกที่ไม่เหมาะสม โดยอาจคิดว่าตนเป็นคนสำคัญและเหนือกว่าผู้อื่น
จนละทิ้งพระประสงค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าแล้ววางเป้าหมายของการดำเนินชีวิต และแผนการสำหรับอนาคตด้วยความคิดของตนเอง
ทั้งๆ ที่ในความเป็นจริงผู้ที่เชื่อในองค์พระผู้เป็นเจ้าต้องคำนึงถึงพระประสงค์ของพระองค์เสมอ(ยก.๔:๑๓-๑๖) องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสสอนผ่าน อ.ลูกาว่า
อย่ากระทำตัวอย่างเศรษฐีโง่ พระองค์เล่าว่า มีชายร่ำรวยคนหนึ่งซึ่งได้สำรวจทรัพย์สมบัติของตน
และกล่าวโอ้อวดกับตัวเองว่า “จิตใจเอ๋ย เจ้ามีทรัพย์สมบัติมากเก็บไว้พอหลายปี
จงอยู่ สบาย กิน ดื่ม และรื่นเริงเถอะ” กระนั้น คืนนั้นเองพระเจ้าทรงเอาชีวิตเขาไป
“เจ้าคนโง่ ในคืนวันนี้ชีวิตของเจ้าจะต้องถูกเรียกเอาไปจากเจ้า แล้วของซึ่งเจ้าได้รวบรวมไว้นั้นจะเป็นของใครเล่า”
สิ่งหนึ่งที่ชัดเจนก็คือว่า
เศรษฐีโง่คนนั้นจะไม่ได้เอาทรัพย์สินของตนติดตัวไปได้เลย คนอื่นจะได้มันไปแทน(ลก.๑๒:๑๖-๒๑) ด้วยเหตุนี้พวกเราต้องตระหนักว่า ความสุขแท้ และชีวิตที่มีคุณค่านั้นขึ้นอยู่กับพระเจ้าโดยสิ้นเชิง
องค์พระผู้เป็นเจ้าสำแดงพระประสงค์ผ่านทางอ.เปาโลว่า
“อย่าทำสิ่งใดด้วยความมักใหญ่ใฝ่สูงอย่างเห็นแก่ตัว หรือด้วยความถือดี
แต่จงทำด้วยความถ่อมใจ ถือว่าคนอื่นดีกว่าตน” (ฟป.๒:๓) ความมักใหญ่ใฝ่สูง ความเห็นแก่ตัว ความถือดี
สามารถทำลายความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน แต่ความถ่อมใจที่แท้จริงสามารถกระชับความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องในองค์พระเยซูคริสต์ได้เป็นอย่างดี
แต่ต้องเป็นการถ่อมใจที่มองตนเองอย่างถูกต้อง
นั้นคือการเห็นคุณค่าของตัวเองในทางที่ถูกเป็นสิ่งสำคัญ เพราะบางคนก็ประเมินค่าตนเองต่ำเกินไป
บางคนก็คิดว่าตนสำคัญมากเกินไป กุญแจที่จะนำไปสู่การประเมินค่าอย่างซื่อตรง
และถูกต้องตามความจริง คือ
การรู้จักพื้นฐานคุณค่าในตัวเองที่เป็นตัวตนของเราในองค์พระเยซูคริสต์(รม.๑๒:๓) คนที่หยิ่งมักคิดว่าคนถ่อมใจเป็นคนอ่อนแอ และไม่มีความมั่นใจในตัวเอง แต่นั่นเป็นความจริงหรือไม่
มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับพวกเราที่ชีวิตฝ่ายจิตวิญญาณยังไม่เติมเต็มที่จะแสดงคุณลักษณะนั้น
ด้วยเหตุนี้เพื่อจะเป็นคนถ่อมใจ พวกเราจำเป็นต้องเข้มแข็งกล้าหาญ
และเรียนรู้ที่จะเป็นคนถ่อมใจ โดยการใคร่ครวญถึงความยิ่งใหญ่ขององค์พระผู้เป็นเจ้า
และเลียนแบบตัวอย่างขององค์พระเยซูคริสต์
--------------------------------------
อ่านบทความอื่นๆได้ที่http://theword-15.blogspot.com/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น