ท้อได้...แต่อย่าถอย...(ตอนแรก)

ปญจ.๒:๒๐

ฉะนั้นจิตใจของข้าพเจ้าจึงท้อแท้สิ้นหวัง

ต่อการงานอันตรากตรำทั้งปวงของตนภายใต้

ดวงอาทิตย์

            พระธรรมปัญญาจารย์ เชื่อกันว่ากษัตริย์ซาโลมอนเป็นผู้เขียน “ซาโลมอน” เป็นบุตรคนที่สองของกษัตริย์ดาวิด และนางบัทเชบา “แล้วดาวิดจึงทรงปลอบโยนบัทเชบามเหสีของพระองค์ และเมื่อบรรทมกับพระนาง พระนางก็ทรงตั้งครรภ์ แล้วประสูติราชโอรสพระนามว่าโซโลมอน องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงรักทารกนี้ 25 และเนื่องจากองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงรักเขา จึงทรงใช้ผู้เผยพระวจนะนาธันมาขนานนามทารกนี้ว่า เยดีดิยาห์” (๒ซมอ.๑๒:๒๔) พระองค์เติบโตมาจากครอบครัวที่มีผู้นำที่รักพระเจ้ามากที่สุดคนหนึ่งในพระคัมภีร์ นั้นคือกษัตริย์ดาวิด ดาวิดคงมีส่วนอย่างมากต่อการดำเนินชีวิตของซาโลมอนกับพระเจ้า สำหรับนางบัทเชบาเองก็น่าเชื่อได้ว่าจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง เพราะนางได้สูญเสียบุตรไปด้วยบาปที่กระทำร่วมกับดาวิด(๒ซมอ.๑๒:๑๓-๑๘) นางน่าจะเปลี่ยนแปลงตนเองจนกลายเป็นแม่แบบของหญิงผู้มีคุณธรรมตามที่บรรยายไว้ใน “สุภาษิตบทที่๓๑” ดังนั้นเธอจึงเป็นผู้หญิงที่มีความซื่อสัตย์สุจริต มีอุปนิสัยดี และมีชีวิตที่เป็นตามแบบของพระเจ้า สำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้าเองก็ดูเหมือนจะตั้งใจเอ่ยว่า พระองค์ทรงพอพระทัยซาโลมอนมากเป็นพิเศษ จนพระองค์ตั้งชื่อเด็กคนนี้ว่า “เยดีดิยาห์” ซึ่ง แปลว่า ผู้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงรัก ยังมีพระธรรมอีกสองเล่มที่เชื่อว่ากษัตริย์ซาโลมอนเป็นผู้เขียน นั่นคือ เพลงซาโลมอน และสุภาษิต หากมองชีวิตของซาโลมอนผ่านทางพระธรรมทั้งสามเล่มนี้ พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงดลใจให้พระองค์เขียนสะท้อนภาพชีวิตของพระองค์เองออกเป็นสามช่วงดังนี้คือ

                   ระยะแรก ชีวิตของซาโลมอนนำเสนอด้วยพระธรรมเพลงซาโลมอน พระธรรมเล่มนี้ถูกเขียนขึ้นในวัยหนุ่มของพระองค์ เมื่อพระองค์ตกหลุมรักอย่างมากมายกับหญิงชาวชูเนม

                   ระยะที่สองชีวิตของซาโลมอนนำเสนอด้วยพระธรรมสุภาษิต พระธรรมเล่มนี้ถูกเขียนขึ้นในตอนวัยกลางคน และมุ่งเน้นเรื่องการเตรียมการ “เรโหโบอัม” บุตรชายของพระองค์เพื่อที่จะขึ้นครองราชย์บัลลังก์กษัตริย์ต่อจากพระองค์ในที่สุด

                   ระยะที่สาม ชีวิตของซาโลมอนนำเสนอด้วยพระธรรมปัญญาจารย์ พระธรรมเล่มนี้ถูกขียนขึ้นในยามวัยชราหลังจากที่เขาได้กลายเป็นคนที่เสื่อมถอย และถูกมเหสีหลายคนพาให้หลง และมีเนื้อหาเกี่ยวกับชีวิตที่ว่างเปล่า เมื่อไม่มีพระเจ้า

          ความวุ่นวายก่อนที่ซาโลมอนจะขึ้นครองราชย์บัลลังก์ เมื่อ อาโดนียาห์ พี่ชายต่างมารดาตั้งตนเป็นกษัตริย์ เขาจัดงานเลี้ยงท่ามกลางผู้สนับสนุนตน และพยายามชักชวนคนอื่นๆ ให้เข้าร่วมในขบวนการของตนด้วย การถวายบูชาของเขาเป็นเรื่องของงานเลี้ยงฉลองมากว่าเป็นศาสนพิธี แขกส่วนใหญ่ที่มาไม่ค่อยใกล้ชิดดาวิดผู้เป็นบิดา หรือใกล้ชิดกับซาโลมอนซึ่งเป็นราชบุตรที่ดาวิดเลือกไว้ แต่สุดท้ายดาวิดก็จัดการกับปัญหานี้จนสำเร็จ โดยความช่วยเหลือจากผู้เผยพระวจนะนาธันตามคำขอร้องของนางบัทเชบา และแต่งตั้งให้ซาโลมอนเป็นกษัตริย์(๑พกษ.๑:๕-๕๓) เพื่อความมั่นคงของราชย์บัลลังก์คำแนะนำสุดท้ายของดาวิด คือสั่งให้ซาโลมอนประหารชีวิตโยอาบ และชิเมอี(๑พกษ.๒:๕-๙) ซาโลมอนได้ปฏิบัติตามคำแนะนำของบิดา และกระทำนอกเหนือคำแนะนำนั้นอีกหลายอย่างด้วยกัน

                   # เมื่ออาโดนียาห์ขอแต่งงานกับนางอาบีชากชาวชูเนม(พซม.๖:๑๓)ซึ่งน่าจะเป็นคนเดียวกันกับที่ซาโลมอนแอบรักอย่างมากมายในพระธรรมเพลงซาโลมอน(เป็นเรื่องทำนองเดียวกันกับเหตุการณ์ใน๒ซมอ.๑๖:๒๑-๒๒) ซาโลมอนมองว่าการขอเช่นนี้เป็นการกบฏ จึงสั่งประหารชีวิต

อาโดนียาห์(๑พกษ.๒:๑๙-๒๕)

อ่านบทความอื่นๆได้ที่  http://theword-2015.blogspot.com/