ตอนสุดท้าย
ตามเรา...ตามเรา... (ยน.21:15-19)
“การเป็นผู้เลี้ยง” ความรักจะต้องเป็นแรงจูงใจสูงสุดในการรับใช้พระเจ้า เราจะเห็นได้จากคำถามและคำตอบระหว่างพระเยซูและเปโตรในพระธรรมตอนนี้
คำถามของพระเยซู
|
คำตอบของเปโตร
|
คำตอบสนองของพระเยซู
|
ข้อ 15 - เจ้ารักเรา... (Agape)
|
ข้าพระองค์รัก... ( Philios)
|
จงเลี้ยงลูกแกะของเรา
(Feed)
|
ข้อ 16 - เจ้ารักเรา... (Agape)
|
ข้าพระองค์รัก... ( Philios)
|
จงดูแลแกะของเรา (Tend)
|
ข้อ 17 - เจ้ารักเรา... (Philios)
|
ข้าพระองค์รัก... ( Philios)
|
จงเลี้ยงแกะของเรา (Feed)
|
คำว่ารักที่ใช้ต่างกันในภาษากรีก Agape
– รักแบบพระเจ้า
/ Philios
- รักที่เน้นอารมณ์
ความสนิทสนม เมื่อพระเยซูคริสต์ทรงถามครั้งที่
3 พระองค์ใช้คำว่า “รักฟีเลย(Philios)” ที่เปโตรใช้ ทำให้เปโตรรู้
ว่าพระเยซูทรงกำลังตรวจสอบความจริงใจของเขา
เป็นเหตุให้เปโตรทุกข์ใจมาก การใช้คำว่า “รัก”
ที่ต่างกัน
ไม่ได้เปลี่ยนความหมายอะไร ในพระธรรมยอห์น
คำว่า Agape กับ Philios ใช้แทนกันได้และมีความหมายเหมือนกัน
“ความรับผิดชอบของผู้เลี้ยง” ความรักที่เรามีต่อพระเจ้านั้นจะพิสูจน์ได้ด้วยการกระทำ
คือการรับใช้ผู้อื่น ความรักจะต้องมาพร้อมหน้าที่รับผิดชอบ “จงเลี้ยงแกะของเรา” ในข้อ 15
และ 17 ใช้คำว่า
'เลี้ยง' หมายถึงการให้อาหาร คือ อาหารฝ่ายวิญญาณ ในข้อ 16 ใช้คำว่า 'ดูแล' หมายถึงการพิทักษ์รักษา ปกป้อง และให้ความปลอดภัย ดังนั้นผู้เลี้ยงมีหน้าที่ความรับผิดชอบให้อาหารฝ่ายวิญญาณ
พิทักษ์รักษา ปกป้อง และให้ความปลอดภัย แก่ลูกแกะด้วย ลักษณะของแกะเองก็มี 2
ชนิดในพระคำตอนนี้ คำว่า 'ลูกแกะ' หมายถึงแกะตัวเล็กๆ และคำว่า 'แกะ' หมายถึงแกะที่โตแล้ว
นั้นก็หมายความว่า ผู้เลี้ยงที่รักพระเจ้าก็ต้อง 'เลี้ยง' และ'ดูแล' พี่น้องทั้งเด็กและผู้ใหญ่
ผู้เลี้ยงที่ดีต้องมีชีวิตที่พร้อมจะฟังและทำตามคำบัญชาของพระเยซูคริสต์
เพราะชีวิตของเรานั้นก็ล้วนอยู่ในแผนการณ์ของพระเจ้า
พระองค์ทรงประสงค์ให้เราเชื่อและวางใจในการทรงนำของพระองค์ ในข้อ15
– 17 เป็นข้อสรุปเพื่อให้เราเข้าใจถึงหน้าที่รับผิดชอบของผู้เชื่อในการเลี้ยงดูแกะของพระเจ้าและพร้อมที่จะทุ่มเทชีวิตเพื่อพระองค์
ข้อ 18-19
18เราบอกความจริงแก่เจ้าว่า
เมื่อเจ้ายังหนุ่มเจ้าคาดเอวของเจ้าเอง และเดินไปไหนๆตามที่เจ้าปรารถนา
แต่เมื่อเจ้าแก่แล้ว เจ้าจะเหยียดมือของเจ้าออก และคนอื่นจะคาดเอวเจ้า และพาเจ้าไปที่ที่เจ้าไม่ปรารถนาจะไป" 19(ที่พระองค์ตรัสอย่างนั้น
เพื่อแสดงว่าเปโตรจะถวายเกียรติแด่พระเจ้าด้วยการตายอย่างไร)
ครั้นพระองค์ตรัสอย่างนั้นแล้วจึงสั่งเปโตรว่า "จงตามเรามาเถิด"
พระเยซูคริสต์ทรงใช้คําอุปมาเพื่อให้เปโตรเห็นว่าตอนที่เขายังหนุ่ม
เขาแต่งตัวเองและไปที่ใดก็ได้ที่อยากไป อย่างไรก็ตามเมื่อเขาแก่ตัวลง
เขาก็ต้องให้คนช่วยแม้แต่ในเรื่องการแต่งตัว ต้องยื่นมือออกไปให้คนช่วยแต่งตัวและพาไปไหนต่อไหน
มันอาจจะเป็นสิ่งที่เขาไม่ต้องการด้วย
พระเยซูคริสต์ทรงต้องการให้คําอุปมานี้แสดงให้เห็นว่าเปโตรจะเสียชีวิตอย่างไร
นอกจากนี้พระองค์ก็บอกเป็นนัยด้วยว่าความตายของเปโตรจะถวายเกียรติแด่พระเจ้า ในที่สุดก็มีเรื่องเล่าว่า
เปโตรถูกประหารชีวิตโดยการตรึงกางเขน อย่างไรก็ตามเขาขอให้ตนเองถูกตรึงกลับหัว
โดยถือว่าตนไม่สมควรที่จะตายในลักษณะเดียวกับองค์พระผู้เป็นเจ้าของตน คําสั่งง่ายๆของพระเยซูคริสต์แก่เปโตรคือ
“จงตามเรามาเถิด”
น่าสังเกตว่าคําสั่งครั้งแรก และครั้งสุดท้ายที่พระเยซูคริสต์ทรงมีแก่เปโตรคือ
“จงตามเรามาเถิด”
(มธ. 4:19 พระองค์ตรัสกับเขาว่า
"จงตามเรามาเถิด และเราจะตั้งท่านให้เป็นผู้หาคนดั่งหาปลา")
#######################
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น